یکی از قدیمی ترین جشن های باستانی ایرانیان جشن گرفتن عید نوروز می باشد. در این روز اعضای خانواده چند ساعت قبل از شروع سال جدید سفره هفت سین خود را برپا می کنند. شاید برای شما سوال باشد که هفت سین به چه معناست؟ و چه تغییر و تحولی در گذر زمان به خود گرفته است؟
برخی از منابع آورده اند که هفت سین در گذشته با نام هفت شین شناخته می شده است و درواقع هر یکی از حروف نمایانگر شمع، شراب ، شیرینی ، شهد (عسل) ، شمشاد، شربت و شقایق یا شاخه نبات، بودند.
در برخی از منابع هم آورده اند که این سفره در قدیم هفت چین نامیده شده بوده و بوسیله هفت ظرف چینی هفت غذای متفاوت را سرو می کردند.
در برخی از روستاها رسم هفت سینی نیز برقرار بوده و ایرانیان در هفت سینی خوراکی های مختلفی را قرار می دادند که بعدا این نام به هفت سین تغییر پیدا می کند.
هفت سین امروزی نمادی از مواد خوراکی است که ابتدای آنها با حرف سین شروع می شود از قبیل سنجد ، سبزه ، سمنو، سکه، سیب ، سماق و سیر که این خوراکی ها را بر سر سفره می گذارند.
با گرویدن ایرانیان به دین مبین اسلام قرآن کریم نیز به سفره آنان اضافه شده است.
در زبان باستانی عدد هفت به نام “امرداد” است که معنای زندگی و جاودانگی را می دهد بنابراین ایرانیان باستان هفت واژه را به نشانه آن انتخاب کرده اند و بر سفره نوروزی می چینند.
یکی از چیزهایی که سال هاست به پای ثابت جشن نوروزی ایرانیان تبدیل شده، گذاشتن ماهی قرمز درون تنگ بلوری در سفره عید می باشد. باید بدانید ماهی قرمز سمبل سال نو کشور چین است و مردم چین هرساله ماهی را به نشانه جریان داشتن زندگی به آب می اندازند در حالیکه ما هر ساله آنقدر این ماهی ها را درون تنگ بلوری باقی می گذاریم تا از بین برود!
سبزه، آینه و تخم مرغ از دیگر اجزای سفره هفت سین ایرانیان می باشد.
